Weer thuis!!!

Tja, lang niks van ons gehoord hè. Nu denken jullie waarschijnlijk dat Uganda weinig mogelijkheden biedt om te internetten, maar dat is niet het geval. We hadden wel verschillende keren de mogelijkheid maar hadden dan niet te tijd of de puf om een verslagje te schrijven.
Dus vandaar dat ons volgende verslag weer vanuit Son komt.

Nu krijgen jullie de rest van onze reis te lezen. Onze vorige mail hebben we bij Mweya lodge geschreven in Queen Elizabeth NP.
Later op die dag hebben we een boorcruise gemaakt. Uiteraard weer veel vogels gezien, hippo's, buffels en olifanten. Na de cruise zijn we naar de volgende lodge gegaan, Kingfisher lodge. Hier zijn we maar één nachtje gebleven. De volgende ochtend zijn we naar Kyambura gorge gegaan voor onze derde chimptracking. We zouden om 8 uur gaan lopen, maar we moesten heel lang op de guide wachten. Toen hij eindelijk gearriveerd was zijn we met de auto naar het startpunt gegaan.Toen de guide zijn briefing hield hoorden we de chimps op een andere plek en zijn we snel met de auto naar een ander beginpunt gereden.
Vlak voordat we gingen lopen vroeg de guide het telefoonnummer van één van de drivers zodat ie later kon bellen om ons weer op te halen. We hoorden wel af en toe het piepje dat je hoort als de batterijen leeg zijn, maar de guide zal toch nog voldoende batterij hebben om te bellen ?!? Eerst maar op zoek naar de chimps.
Het is daar geweldig mooi in die gorge, soort regenwoud, echt schitterend. We hoorden de chimps zo nu en dan, maar moesten toch nog even zoeken. Uiteindelijk bleken ze aan de andere kant van het water te zitten. Gelukkig waren er 'bruggen' om naar de overkant te kunnen. De gids ging eerst kijken en ik zat vurig te hopen dat we niet naar de overkant hoefden, want de 'brug'was een dikke boomstam en ik ben niet zo'n held. Maar... we moesten toch écht naar de overkant. De guide begeleidde ons allemaal om de beurt (we waren met 6) naar de overkant. Met trillende knietjes bereikten we allemaal veilig de overkant.
Al snel zagen we een chimp in de boom, die niet veel zin had in bezoek en snel naar beneden kwam. We zijn er met z'n zevenen een hele tijd achteraan gegaan en volgens de guide zaten er een stuk of 7, maar door het dichte struikgewas, hebben we helaas geen andere chimps meer gezien. terug bij het pad aangekomen wilde de guide de drivers bellen, maar..... je raadt het waarschijnlijk al, de batterij was leeg. Nu konden de drivers naar the office gegaan zijn, maar ze zouden ook (de andere kant op) bij ons startpunt kunnen zijn. Inmiddels brandde de zon al goed, en met z'n allen werd naar oplossingen gezocht. Batterij uit andere telefoontjes, maar die pasten niet. Simkaart wisselen, maar mister guide kende geen andere telefoonnummers. Er zat maar één ding op, gaan lopen (was maar 6 à 7 km). De guide is naar het startpunt gelopen en de rest van de groep richting the office. We zagen pootafdrukken van een luipaard en hoopten maar dat die al gegeten had. Maar na tien minuutjes hoorden we achter ons de jeeps en waren we 'gered'. Klinkt spectaculairder dan het was hoor!

Na deze tocht zijn we op weg gegaan naar Ishasha wilderness camp. Geweldige campsite met vooropgezette tenten aan een rivier. Op weg naar de campsite zagen we al twee leeuwen in een boom (daar staat dit gebied bekend om).
Aan het eind van de middag een gamedrive gedaan. Heel veel topi's gezien. Na een tijdje zoeken vonden we weer een leeuwin in een boom. Wat een geweldig gezicht, een leeuw in een boom. Toen we stonden te kijken begon het te regenen en te onweren, beetje jammer, dachten we toen nog. Later bleek dit alleen maar in ons voordeel. Vanwege de regen werd de boom waar de leeuwin in lag glad en was zij genoodzaakt er uit te komen. Dit ging op een nogal lompe manier (leek Dibs wel), maar was voor ons erg grappig om naar te kijken. Toen de leeuwin zich uiteindelijk uit de boom geworsteld had heeft ze een plekje in het gras opgezocht en konden we haar niet meer zo goed zien.
Toen we terugreden kwamen de olifanten terug van de rivier, het waren er echt heel veel en het blijven toch echt geweldige dieren.
Vlak voor de gate zagen we iets heel bijzonders.... Giant forest hogs (dat waren dus die klimmende varkens van pa Sanders, hij heeft de climbing lions gecombineerd met de hogs). Nu vragen jullie je waarschijnlijk af wat een Giant Forest hog is. dat is het grootste zwijn ter wereld en is echt oerlelijk. Ze zijn niet zeldzaam, maar je ziet ze vrijwel nooit omdat ze in het struikgewas leven en erg schuw zijn. Het was al heel lang erg droog en vanwege het buitje zijn ze waarschijnlijk de bosjes uitgekomen. Toen we het later vertelden aan de managers van de campsite vertelden zij dat er al in drie maanden geen Giant Hogs gespot waren!!!

Tijdens het diner (buiten bij de rivier) kregen we gezelschap van een olifant. Omdat het donker was konden we hem niet zien, maar hij at gezellig met ons mee in het struikgewas naast de rivier.

De volgende ochtend hadden we om 7 uur ontbijt, er stond ons een lange reisdag voor de boeg op weg naar Lake Bunyonyi. We hebben onderweg gelunched en Debby wilde graag Ugandese kost eten, Matooke met beefstew. Was lekker, maar wel erg veel.
Halverwege de middag kwamen we bij de lodge. Daar hebben we onze was afgegeven en de rest van de dag niks meer gedaan.

De volgende dag hadden we een rustdag ingelast. Je kan bij het meer best wel het één en ander doen, maar we wilden even een dagje niks doen. De hele dag in de tuin gezeten bij het meer, vogeltjes gespot, naar de otters gekeken, gelezen en het thuisfront gebeld.

Hierna volgen er een aantal intensieve dagen, wat we tijdens die dagen gedaan hebben volgt nog in een ander verslag. Nu eerst even relaxen en bijkomen van onze vlucht. Jullie lezen snel hoe onze reis verder verliep.

groetjes Jorg en Debby